हृदय फेकले तुझ्या दिशेने, झेलाया तू गेलीस पटकन
गफलत झाली परि क्षणांची; पडता खाली फुटले खळ्कन्‌ !

हृदय फेकले तूही जेंव्हा, सुटले तेही,पडलेही पण -
- तुटले नाही, फुटले नाही नाद निघाला केवळ 'खणकन्‌' !!

गोष्ट येवढी इथेच थांबे ! अशा गोष्टींना नसतो 'नंतर'
'खळ्कन्‌' आणि 'खणकन्‌' यांतील कधी कुठे का मिटले अंतर ?!?!

मन पोलादी नकोच तुजसम असो असूदे काच जरीही
फुटून जाते क्षणी परंतु गंजायाची भीती नाही !!!

- नेणिवेची अक्षरे, संदीप खरे