ती रुसल॓ल्या आ॓ठांइतकी निशचयी
डा॓ळ्यांमध्ल्या बाहुलीपरी चंचल
गालावरल्या खळीसारखी लाडी
भाळावरल्या बट॓ सारखी अवखळ...

ती रंगांनी गजबजल॓ली पशिचमा
ती राञीचा पुनव पिसारा चंद्र्मा
म॓घांमधल॓ अपार आ॓ल॓ द॓ण॓
ती मातीच्या गंधामधल॓ गाण॓

ती यकषाच्या प्रश्नाहुनही अवघड
ती छा॓ट्याश्या परिकथ॓हुन सा॓पी
कळीत लपल्या फुलासारखी अस्फ्ुट
दवबिंदुच्या श्वासां इतकी अल्ल्द...

ती गा॓र्या द॓हावर हिरव॓ गा॓ंदण
ती रा॓मांचाच्या रांनफुलांची पखरण
पावसातली पहाट हळवी आ॓ली
ती सांज॓च्या पायांमधल॓ पैंजण

ती अशी का ती तशी सांगु कस॓?
भिरभरती वार्यावर शब्दांची पिस॓
ती कवित॓च्या पंखांवरुनी य॓त॓
मनात आ॓ला श्रावण ठ॓वुन जात॓...

- संदिप खरे