धरतीवर उमटत गेल्या अलवार उन्हांच्या ओळी
तो शहारला नेमाने ही कविता सुचतेवेळी

नित्यागत उमलत गेली हळुवार कल्पना त्याची
सवयीचा सुगंध आला होताच फुले शब्दांची

आपल्या येण्याची जाणीव आम्हाला प्रतिक्रियांद्वारे करून द्या. आपली प्रतिक्रिया इथे जरूर नोंदवा.

अपडेट्स मिळवण्यासाठी ह्या URL वर टिचकी मारा किंवा हा URL वरील URL bar मध्ये paste करा - http://feedburner.google.com/fb/a/mailverify?uri=wordpress/fQXr

नेमस्त हरखला तोही द्याया ना उरले काही
नेमस्त चरकला फिरुनी .."ही शेवटची तर नाही?"

रे छळू नका रे त्याला का नवे न काही स्फुरते
एखाद्या आयुष्याला एखादी कविता पुरते..

- वैभव जोशी

आभार - http://vishesh.maayboli.com/node/84

वैभव जोशी यांच्या इतर कविता -

1. पाऊस जीवघेणा


2. ह्या कशा उबदार ओळी…


3. इशारे


4. वगैरे