साऱ्याच शंकांची अशी मागू नको तू उत्तरे !
असतात शंकेखोर जे त्यांचे कधी झाले बरे !

वेड्या, शहाण्यासारखा तू खा शिळी ही भाकरी,
घाणेरड्या खोलीत ह्या शोधू नका आता घरे !

बोंबा अशा मारू नको ! त्यांना तुझी चिंता किती !
मागेच दुःखाची तुझ्या भरली तयांनी टेंडरे

तू मान वेदान्तापरी सारीच खोटी इंद्रिये,
पण जाण अपुले पोट तू ह्या इंद्रियामाजी खरे !

जमणारही नाही तुला त्यांची तिकोनी संस्कृती :
रे, बायकोमागे तुझ्या लेंढार पोरांचे फिरे ! रे,

संभावितांना तू कधी सांगू नको स्वप्ने तुझी :
चोरोनिया नेतील ते बाबा तुझी ही लक्तरे !

प्रस्थापितांचे बंड हे त्यांची प्रतिष्ठा वाढवी,
त्यांच्या तुताऱ्या वेगळ्या -- हाती तुझ्या पोंगा उरे !