मराठी कविता संग्रह

सोन्याच्या मोहरा

02:20 सुजित बालवडकर 0 Comments Category :

गेले उकरुन घर

नाहि भिंतीना ओलावा.
भर ओंजळी चांदणे,
करु पाचुचा गिलावा.



आण लिम्बोणि सावल्या,
नाही आढ्याला छप्पर.
वलचणिच्या धारांना,
लाऊ चंद्राची झालर.

पायओढ त्या वाळुची,
आण तेव्हाची टोपली.
कधी खेळेल आंगणी,
तुझी माझिच सावली?

गेले उकरुन घर,
जाऊ धुक्यात माघारा.
कधी पुरुन ठेवल्या,
आणु सोन्याच्या मोहरा.

- ग्रेस

RELATED POSTS

0 अभिप्राय