मराठी शायरी
वेदना भरपुर इथे अन,
अमाप दुःखे रडण्यासाठी
सहजच मिळतील हजार जागा
एकांतामधे कुढण्यासाठी
तरीही आहे आज इथे मी
मैफ़िलीस या हसविण्यासाठी
---------------------------
एवढ्यात तिरडी उचलु नका थोडं अजुन हसु द्या मला
लगेच चिता पेटवु नका थोडं अजुन जगु द्या मलाती येईलच इतक्यात जरा एकटयाला पडु देत मला
माझ्यासाठी तिला रडताना डोळे भरुन पाहु द्या मला
---------------------------
पचवुन पाप सारे आम्ही पवित्र असतो
यादीत भेकडांच्या आम्ही पुढेच असतो
गणतीत मानवांच्या आम्ही कधीच नसतो
वस्तीत माणसांच्या आम्ही पशुच असतो
--------------------------
शौर्य कोणा काय सांगु लढलो कधीच नाही
जगण्यातील मौज सांगु ऐसे कधी जगलोच नाहीऐकण्यात जन्म गेला स्वतःस आम्ही ऐकलेच नाही
चोर आम्ही कोणा म्हणावे परके कुणी दिसलेच नाही
-----------------------------------
कोण तो मृत्युच का
आम्हास आला न्यावया
ठेवलाहे प्राण सज्ज
आम्ही तयाला द्यावया
चल निघुया लोक जमतिल
अश्रु कोरडे ढाळावया
बागेतील अमुच्या फ़ुले तोडतील
प्रेतावर अमुच्या वहावया
--------------------
पाहिले हजार सोहळे
ऐसा न सोहळा पाहिला
लाथाडले आजन्म ज्यांनी
प्रेतावर माझ्या एक अश्रु ढाळिला
---------------------------
मरणास कोण डरतो
आहेच तेही यायचे
स्वतःस मी बजावतो
तेव्हा तरी हसायचे
----------------------------
जगत मी आलो असा की, मी जसा जगलोच नाही,
एकदा तुटलो असा की, मग पुन्हा जुळलोच नाही |
-------------------------------
जन्मभर अश्रुस माझ्या शिकविलेस नाना बहाणे,
सोंग पण फ़सव्या जीण्याचे, शेवटी शिकलोच नाही
--------------------------------
मृत्यु म्हणाला येऊ का ?
मी म्हटलं आत्ताच ये
कायम एकटाच जगलो
तु तरी सोबतीला ये
----------------------------------
ही व्यथा माझीच आहे अन दुःखही माझेच आहे
ओघळले गालावरती रक्त ते माझेच आहे
शब्दही माझेच अन वेदनाही माझीच आहे
पिळवटुन ह्रुदय आली शायरी ती माझीच आहे
----------------------------------
बेभान वा-यावर जरा ढळला पदर तिचा
पाहिले आम्ही अन आम्ही बेहोष झालो
ऐसे नव्हे की आम्हा दिसलेच काही
पाहुन बेहोषी तिची आम्ही बेहोष झालो
----------------------------------
प्यायलो थोडीच आम्ही बहकलो भरपुर होतो
वाटले बेभान नाचु पण रडलो मनसोक्त होतो
वहावलो भरपुर तरीही उरलो कोरडेच होतो
जगलो कळपात आम्ही राहिलो एकटेच होतो
--*------------------------
मरणास थांब सांगु आहोत आम्ही ऐसे बिलंदर
करण्यासही काही ना उरले जगलोत आम्ही इतके कलंदरआम्ही उधळले आयुष्य अवघे मग आजन्म अश्रु ढाळले
दुःख इतकेच की उधळले सारे जयांवर त्यांना कधी ना उमजले
--------------------------------
चाखली मद्ये अनेक, पण प्यायलो डोळ्यांतुनी
ती नशा न्यारीच होती
मग धावलो देवाकडे, ती नशा उतरु नये
मागणी इतकीच होती
-अनामिक
48 अभिप्राय
शब्द अंतरीचे असतात, मात्र दोष जिभेला मिळतात.
ReplyDeleteमन स्वतःचे असते, मात्र झुरावे दुसऱ्यासाठी लागते.
ठेच पायाला लागते,
मात्र वेदना मनाला होतात, डोळ्यांना रडावे लागते.
हेच खरे मैत्रीचे नाते असते.
~~ मैत्री ~~
ReplyDeleteभावनांची कधी शांत तर कधी उसळती लाट,
की हृदयांना सांधणारी जणू एक वहिवाट,
मैत्री असावी शिशिरातल्या धुक्यासारखी दाट कारण
ती असते दोन जीवांची बांधलेली एक नाजूक “रेशिमगाठ”
~~ मैत्री ~~
ReplyDeleteभावनांची कधी शांत तर कधी उसळती लाट,
की हृदयांना सांधणारी जणू एक वहिवाट,
मैत्री असावी शिशिरातल्या धुक्यासारखी दाट कारण
ती असते दोन जीवांची बांधलेली एक नाजूक “रेशिमगाठ”
शब्द अंतरीचे असतात, मात्र दोष जिभेला मिळतात.
ReplyDeleteमन स्वतःचे असते, मात्र झुरावे दुसऱ्यासाठी लागते.
ठेच पायाला लागते,
मात्र वेदना मनाला होतात, डोळ्यांना रडावे लागते.
हेच खरे मैत्रीचे नाते अस
~~ मैत्री ~~
ReplyDeleteभावनांची कधी शांत तर कधी उसळती लाट,
की हृदयांना सांधणारी जणू एक वहिवाट,
मैत्री असावी शिशिरातल्या धुक्यासारखी दाट कारण
ती असते दोन जीवांची बांधलेली एक नाजूक “रेशिमगाठ”
to
ReplyDeleteKoni konacha nasto sati dehachi antim hote mati aapnch aaple sobti
ReplyDeletetar kshal havi ti khoti nati
swapnil
kharya arathane jo "JIVAN" jagto toch ha anubhav gheu shakto. khare sangu ka ya sathich deo apnas manushya yoni deto, ABHINANDAN.
ReplyDeletetumchya kavita khup chan aahe mala far aavdlya
ReplyDeleteप्यायलो थोडीच आम्ही बहकलो भरपुर होतो
ReplyDeleteवाटले बेभान नाचु पण रडलो मनसोक्त होतो
वहावलो भरपुर तरीही उरलो कोरडेच होतो
जगलो कळपात आम्ही राहिलो एकटेच होतो
~~ मैत्री ~~
ReplyDeleteभावनांची कधी शांत तर कधी उसळती लाट,
की हृदयांना सांधणारी जणू एक वहिवाट,
मैत्री असावी शिशिरातल्या धुक्यासारखी दाट कारण
ती असते दोन जीवांची बांधलेली एक नाजूक “रेशिमगाठ
Happiness cannot b ownd,earnd,worn r consumed.Happiness is a spiritual experience of livng evry min vth love,grace n gratitude.Gud day!
ReplyDeleteबेभान बरसणारा पाऊस नाही मागत तुझ्याकडे, एखादा ओघळणारा थेंब तरी दे...
ReplyDeleteसुसाट वाहणारा वारा नाही मागत तुझ्याकडे, मंद झुळुक तरी दे...
मूठीएवढे ह्रदय नाही मागत तुझ्याकडे, दोस्तीसाठी चुकणारा ह्रदयाचा ठोका तरी दे...
अन् काहीच जमणार नसेल तुला,तर आयुष्यभराची दोस्ती तरी दे...!
शब्द अंतरीचे असतात, मात्र दोष जिभेला मिळतात.
ReplyDeleteमन स्वतःचे असते, मात्र झुरावे दुसऱ्यासाठी लागते.
ठेच पायाला लागते,
मात्र वेदना मनाला होतात, डोळ्यांना रडावे लागते.
हेच खरे मैत्रीचे नाते असते.
tumi khaup mana parus lihita.mala te aavdale.
ReplyDeletetumchya shayri far good ahet mala far avdlya
ReplyDeleteBhavna Khup chnagalya Ahet,,,,,,,,,,,,
ReplyDeletekhup khup sundar
ReplyDeleteinsargala rang hava asto
ReplyDeletefulaala gandh hawa asto
manus hi ekta ksa rahnar
tyalahi premaca chand hawa asto
Shaayari damadar itaki ki
ReplyDeletepyayachehi visarun jave!
laya bhari
ReplyDeletekharach khupach chan aahe tumchya shayari
ReplyDeletekonavarahi prem karne ha vedepana,
ReplyDeletekunitari aaplyavar prem karne hi bhet
aani aapan jyachyavar prem karto tyane
aaplyavar prem karne mhanje "nashib"
kharach na...........
MALA KHUP AWDTE MARTHI KAVITA
ReplyDeleteमला ही जिंदगानीची नशा आता पुरे झाली,
ReplyDeleteजराशा झिंगण्यासाठी कधी मी पीतही नाही
Dost dosti kar magar pyar se
ReplyDeletevery good..............................................Rahul Kadam
ReplyDeletemaran darashi aal. aan mhanal ki tula shamber varshe aayushha..
ReplyDeletemaran vicharat padal....
bahot smart ho aap
ReplyDeleteTUMCHI KAVITA MALA FAR FAR AVDLYA.
ReplyDeleteMANACHA THAKAVA JATO.LAY BHARI
ReplyDeletelagna adhi khup sahitya sammelan arrange kele kahi kavitahi lihilya. khup varshani blog war vachun junya athwani tajya zalya,gazal kavita apratim watlya. thanks
ReplyDeletelaji lagan
ReplyDeleteकाही आठवणी विसरता येत नाहीत,
ReplyDeleteकाही नाती तोडता येत नाहीत., मानस दुरावली तरी मन नाही दुरावत,
चेहरे बदलले तरी ओळख नाही बदलत
तु म्हणजे एक स्वप्न,भल्या पहाटे पडणारे,
ReplyDeleteतरीही खोटे ठरणारे,मनात दडुन ठेवलेले,
कितीही भासविले तरीही, डोळ्यातुन ओघळारे
कुणाचेच नसतात हक्क कुणावरपण तरीही डोळे भरतातच ना?
ReplyDelete"अपेक्षाच करू नये अश्या"पण अपेक्षा तरीही उरताताच ना?
डोळ्यांतुन ओघळलेला थेंबमाझ्यावरच्या प्रेमाची साक्ष होता
ReplyDeleteतो रुसलेला ओला रुमाल..पाऊले मागे फिरताना हसला होता
श्वासाला तुझ्या होते,ते उसास्यांचे भास नव्हते,
ReplyDeleteतुझ्या श्वासात मिसळलेले,सख्या ते माझे श्वास होते
वेडं हे मन माझे तुझी वाट पाहणं सोडत नाही
ReplyDeleteतू परत कधीच येणार नाही कदाचित त्याच्या मनालाही हे पटत नाही
!!! काही दोन पावलेच चालतात, आणि कायमची लक्षात राहतात,
ReplyDeleteकाही साथ देण्याची हमी देऊन, गर्दीत हरवून जातात....... !!! 9anesh!...
देईन तुला सुख सारे नाही याची देत हमी
ReplyDeleteपण प्रेमात नाही राहणार कधी कोणतीही कमी
तुझी साथ नशिबात असो किंवा नसो
पण पाहवेना मला तुझ्या नयनात नमी
तुझ्या खुशीतच माझी ख़ुशी
वाटतं तुझ्या आयुष्याच्या वाटेवर सर्वत्र पसरली मखमल असावी
ReplyDeleteचुकून एखादा काटा कधी रुतला तरी वेदना फुलाहून कोमल असावी
Kiti chan lihita boss tumhi....!!!
ReplyDeleteApratim...!!!
खूप छान मस्तच
ReplyDeleteमुंबई माझा जिल्हा
ReplyDeleteठाणा माझा तालुका
कोपरखेरणे माझा गाव
.........वर प्रेम करतो
मयूर भाई माझे नाव
आध घर माध घर
ReplyDeleteमाध घरावर खाट
खाटवर उशी
उशीवर ठुशी
ठूशीवर ग्लास
ग्लासात घड्याळ
घड्याळात वाजला एक
मी..........लेक
[...] मराठी शायरी | मराठी कविता संग्रह [...]
ReplyDeletemast aahe shayriiiii
ReplyDelete